گامي براي پيشرفت صنعت ديودهاي نورافشان آلي
محققان دانشگاه شهيد بهشتي تهران موفق به سنتز نانومواد
جديدي براي جايگزيني كمپلكس تريس 8-هيدروكسي كوئينولين آلومينيوم كه مصرف
بسيار زيادي در صنايع با فناوري بالا دارد، شدند.
اين نانومواد با داشتن مساحت سطح بسيار بالا (بيش از 750 متر مربع بر گرم) توانايي بسيار خوبي در زمينهي لولههاي ديود نورافشان آلي (OLED's) از خود نشان دادهاند.
استفادهي روز افزون از فناوري لولههاي ديود نورافشان آلي (OLED's) در صنعت نمايشگرهاي مسطح و صنايع نظامي وابسته، بهدليل کاربردهاي نمايشي با محتواي اطلاعاتي بالا منجر به تحقيقات گستردهاي در اين زمينه گرديدهاست.
دکتر سيد يوسف فضائلي حسينينژاد، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژهي توسعهي فناوري نانو در رابط با چگونگي انجام پژوهش گفت: «در اين پروژه، ابتدا کمپلکسهاي 8- هيدروکسي کوئينولين، 8- هيدروکسي2- متيل کوئينولين و 5-کلرو 8- هيدروکسي کوئينولين آلکوکسيد آلومينيوم 2-بوتوکسايد تهيه شدند. اين کمپلکسها با طيفسنجيهاي جرمي، مادون قرمز، ماوراي بنفش و رزونانس مغناطيسي هسته شناسايي گرديدند. سپس، کمپلکسهاي سنتز شده، روي بسترهاي مزوپور سيليکاتي MCM-41 که داراي نانوحفرات منظم و يك شكل هستند، به وسيلهي واکنش مستقيم در حلال تولوئن تثبيت شدند».
گفتني است که کمپلکسهاي تثبيتشده روي سطح مزوپور سيليکاتي به روش پراش پرتوي ايکس در زواياي پايين، آناليز حرارتي (TGA/DTA) و طيفسنجي مادون قرمز شناسايي شدند.
نتايج حاکي از آن است که با تثبيت کمپلکسهاي ذکر شده روي بستر MCM-41، نه تنها مزوپور بودن ساختار حفظ شدهاست، بلكه پايداري حرارتي بالا و درصد بالاي حضور کمپلکسها نيز بهدست آمدهاست. همچنين شدت رنگ اين نانومواد نيز دليلي بر پتانسيل بالاي اين مواد براي استفاده در صنعت ديودهاي نورافشان آلي است».
جزئيات اين پژوهش که با راهنمايي دکتر مصطفي محمدپور اميني، دکتر عزالدين مهاجراني، دکتر اميررضا جليليان و دکتر عباس مجدآبادي انجام شده، در مجلهي Colloid and Interface Science (جلد346، صفحات 390- 384، سال 2010) منتشر شدهاست.
اين نانومواد با داشتن مساحت سطح بسيار بالا (بيش از 750 متر مربع بر گرم) توانايي بسيار خوبي در زمينهي لولههاي ديود نورافشان آلي (OLED's) از خود نشان دادهاند.
استفادهي روز افزون از فناوري لولههاي ديود نورافشان آلي (OLED's) در صنعت نمايشگرهاي مسطح و صنايع نظامي وابسته، بهدليل کاربردهاي نمايشي با محتواي اطلاعاتي بالا منجر به تحقيقات گستردهاي در اين زمينه گرديدهاست.
دکتر سيد يوسف فضائلي حسينينژاد، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژهي توسعهي فناوري نانو در رابط با چگونگي انجام پژوهش گفت: «در اين پروژه، ابتدا کمپلکسهاي 8- هيدروکسي کوئينولين، 8- هيدروکسي2- متيل کوئينولين و 5-کلرو 8- هيدروکسي کوئينولين آلکوکسيد آلومينيوم 2-بوتوکسايد تهيه شدند. اين کمپلکسها با طيفسنجيهاي جرمي، مادون قرمز، ماوراي بنفش و رزونانس مغناطيسي هسته شناسايي گرديدند. سپس، کمپلکسهاي سنتز شده، روي بسترهاي مزوپور سيليکاتي MCM-41 که داراي نانوحفرات منظم و يك شكل هستند، به وسيلهي واکنش مستقيم در حلال تولوئن تثبيت شدند».
گفتني است که کمپلکسهاي تثبيتشده روي سطح مزوپور سيليکاتي به روش پراش پرتوي ايکس در زواياي پايين، آناليز حرارتي (TGA/DTA) و طيفسنجي مادون قرمز شناسايي شدند.
نتايج حاکي از آن است که با تثبيت کمپلکسهاي ذکر شده روي بستر MCM-41، نه تنها مزوپور بودن ساختار حفظ شدهاست، بلكه پايداري حرارتي بالا و درصد بالاي حضور کمپلکسها نيز بهدست آمدهاست. همچنين شدت رنگ اين نانومواد نيز دليلي بر پتانسيل بالاي اين مواد براي استفاده در صنعت ديودهاي نورافشان آلي است».
جزئيات اين پژوهش که با راهنمايي دکتر مصطفي محمدپور اميني، دکتر عزالدين مهاجراني، دکتر اميررضا جليليان و دکتر عباس مجدآبادي انجام شده، در مجلهي Colloid and Interface Science (جلد346، صفحات 390- 384، سال 2010) منتشر شدهاست.
+ نوشته شده در سه شنبه هفدهم خرداد ۱۳۹۰ ساعت 10:24 توسط فیض الله کریمی
|