طبق اظهارات پژوهشگراني از هلند و ايرلند، مولکول‌هاي "دوپا" روي سطح گيرنده، پياده‌روي مي‌کنند، جست و خيز مي‌كنند، و مي‌پرند. آنها مي‌گويند اين يافته مي‌تواند به ما در فهم کيفيت برهم‌کنش ويروس‌ها و باکتري‌ها با غشاهاي سلولي کمک کند.

جوريان هوسکنز و همکارانش از دانشگاه تونته با استفاده از ميکروسکوپ فلورسانس نحوه پخش مولکول‌هاي رنگدانه‌اي دوپا بر روي يک سطح تک‌لايه‌اي مربوط به مولکول‌هاي گيرنده "جاي پا" بتا- سيكلودکسترين را مورد بررسي قرار دادند. آنها مشاهده کردند که اين مولکول‌ها بسته به اينکه در چه محيطي قرار گرفته باشند، از سه مکانيزم متفاوت براي حرکت بر روي اين سطح استفاده مي‌کنند.

اينکه کدام يک از اين سه مکانيزم غالب است به رقابت گيرنده‌هاي آزاد (رنگ آبي) در محلول بستگي دارد.

هوسکنز توضيح مي‌دهد که اين گروه تمام اين مولکول‌هاي رنگدانه را در يک انتهاي اين سطح قرار داد و باعث ايجاد يک گراديان غلظت شد. غلظت بالاي مولکول‌هاي رنگدانه به اين معنا بود که غلظت کمي از سايت‌هاي آزاد گيرنده بر روي اين سطح وجود دارد. او مي‌گويد: "بيرون از اين ناحيه، سايت‌هاي آزاد بسيار زيادي وجود دارد. بنابراين شما يک نيروي محرکه فعال بر اساس گراديان سايت‌هاي آزاد گيرنده داريد که باعث حرکت سريع مولکول‌ها به سمت نواحي خالي مي‌شود. " همچنين، اين گروه از همان مولکول‌هاي گيرنده براي افزودن به محلول پيرامون استفاده کرد تا باعث ايجاد رقابت با گيرنده‌هاي سطحي شود.

هوسکنز توضيح مي‌دهد که "پاهاي" يک مولکول رنگدانه به‌طور نسبتا ضعيفي به سطح پيوند مي‌خورند، به‌همين خاطر به طور خود به خود در عرض چند ميکروثانيه جذب و آزاد مي‌شوند. او مي‌گويد: "در غياب هر رقيبي، مشاهده شد که بيشتر مولکول‌هاي رنگدانه در حال پياده روي هستند، باين معنا که در يک زمان يکي از پاها از سطح جدا مي‌شود و سايت ديگري براي چسبيدن پيدا مي‌کند، قبل از اينکه پاي ديگر بخواهد از سطح جدا شود. "

هنگامي که رقابت مولکول‌هاي گيرنده بتا- سيکلودکسترين آزاد شديد است يا هنگامي که همه گيرنده‌هاي روي سطح توسط مولکول‌هاي ديگر پوشيده شوند، پاهاي مولکول‌هاي رنگدانه به گيرنده‌هاي آزاد در محلول چسبيده و سپس در محلول پخش مي‌شوند و در يک جاي ديگر به سطح پيوند مي‌خورند. او مي‌گويد: "اين همان مکانيزم پرواز است."

جزئيات نتايج اين تحقيق در مجله‌ي Nat. Chem. منتشر شده است.