دانشمندان در انگليس مي‌گويند که نانوذرات مغناطيسي را مي‌توان براي رديابي سلول‌هاي بنيادي بعد از پيوند زدن با عمل جراحي، استفاده کرد و از اين طريق چگونگي درمان آسيب‌هاي نخاعي توسط اين سلول‌ها را پايش کرد.

سلول‌هاي بنيادي عصبي يک دمان نويدبخش براي ترميم آسيب‌هاي نخاعي هستند. آنها همچنين قادر به توليد بافت هستند، اما هيچ راه مؤثري براي پايش اين سلول‌ها براي دوره‌هاي طولاني مدت بعد از پيوند زدن وجود ندارد.

نگوين ثان در آزمايشگاه تحقيقاتي ديوي فارادي، دانشگاه کالج لندن و موسسه رويال، و همکارانش ادعا مي‌کنند که آنها راه‌حل اين مشکل را پيدا کرده‌اند. اين محققان نانوذرات کبالت – پلاتين زيست‌سازگار توخالي ساختند و آنها را به سلول‌هاي بنيادي متصل کردند. اين نانوذرات براي ماه‌ها پايدار هستند و مومنت مغناطيسي بالايي دارند – مي‌توان آنها را با يک ميدان مغناطيسي هم‌راستا کرد – بطوري که غلظت‌هاي پايين آنها را نيز مي‌توان با استفاده از تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MRI) شناسايي کرد.

 
 
سلول‌هاي بنيادي متصل شده به نانوذرات زيست‌سازگار را مي‌توان بعد از پيوند زدن داخل برش‌هاي نخاع، با MRI رديابي کرد.
 
سامير پال در موسسه فناوري کاليفرنيا و يک متخصص در برهم‌کنش‌هاي نانوذره – زيستي، مي‌گويد: نانوذرات مغناطيسي بعنوان عامل‌هاي رديابي و کنتراست جديد در تصويربرداري پزشکي استفاده مي‌شوند. موقعي که اين نانوذرات بعنوان يک عامل کنتراست براي MRI استفاده شوند، براي محققان و پزشکان اين امکان را فراهم مي‌کنند که کنتراست بافت يک ناحيه مورد توجه را با افزايش ميزان رواني آب، تقويت کنند.

اين گروه تحقيقاتي سلول‌هاي بنيادي را با نانوذرات خود برچسب زد و آنها را داخل برش‌هاي نخاعي تزريق کرد و از آنها طي زمان‌هاي مختلف تصاويري گرفت. آنها متوجه شدند که تعداد کمي از اين سلول‌هاي بنيادي متصل به نانوذرات را دو هفته بعد از پيوند زدن، هنوز مي‌توان مشاهده کرد.

ثان مي‌گويد: اين روش جديد بر تصويربرداري MRI غيرهجومي و قابل اطمينان از سلول‌هاي بنيادي برچسب‌ زده شده با نانوذرات، مبتني مي‌باشد.

ثان اميد دارد که روش رديابي سلول‌ بنيادي آنها در طول مدت درمان جايگزيني براي بسياري از بيمارهاي سيستم عصبي مرکزي نيز استفاده شود. گروه تحقيقاتي او اکنون تلاش مي‌کند که نانوذراتي توليد کند که بتوان آنها را براي تشخيص و درمان اين بيماري‌ها استفاده کرد.

اين محققان جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي Nanoscale منتشر کرده‌اند.